Başlığa baktığınız zaman günümüz futbol tarihinin en efsane kulüplerinden bir tanesinin şuan ki dramını yansıtmaya çalıştım size. Kendi tohumunda yetiştirdiği, efsane futbolcusu olduğu, başarılı olmak isteyen başarısız bir teknik direktör, artık yavaş yavaş sadece Raul misali, sadece karizmasıyla dolaşmaya başlayan gelmiş geçmiş en golcü ve en efsane oyuncu, dünyanın gelmiş geçmiş en iyilerinden ama artık işin işten geçmiş olduğu bir kaleci, transfer edilen ve herkesin yıldız gözüyle baktığı kişilerin gözden ve gönülden ırak olması.. Ve daha nicesi. İtalya liginde 27 şampiyonlukla en yakın rakibine bile çok sağlam fark atmış, 10 sene şampiyon olmasa bile kimsenin geçemeyeceği bir kupa müzesine sahip takım.
boşlukları sırayla doldurduğumuz da Ciro Ferrara, Alessandro Del Piero, Gianluigi Buffon, Felipe Melo ve Diego. Kısaca Juventus.
Dün gece 1-0 öne geçtiler italya kupası çeyrek final mücadelesinde. İstedikleri buydu onların. İnter karşısında galip gelebilmek ve bir şekilde onun efsane adının geçtiği yerde şuan bulunan kralı yıkmak, yok etmek. Ama son 20 dakikada kalesi düştü juventusun. Önce Sneijderin frikiği buffonu yanılttı, Lucio beraberliği getirdi. Sonra Motta'nın şutu Buffondan sekti, Balotelli galibiyeti getirdi. İtalya kupasını en çok kazanan o efsane takım ise, o kupaya veda etti. Tıpkı bu sene bütün herşeye veda ettiği gibi.
Peki acaba bu takımın arkasında duranlar, bu başarısızlığın faturasını ne zaman ve kimlere kesecek? Oda efsanenin arka kapısında saklıdır herhalde.
